اطلاعات عمومی

بلادهاوند، سریع ترین موجود روی زمین خلبان نیروی هوایی که میخواهد با هدایت سریعترین خودروی جهان، نام خود را در کتاب رکوردهای جهان ثبت کند، پروژه بلادهاوند را معرفی میکند. شاید اسمم را شنیده باشید! اندی گرین، خلبان هواپیماهای جت شکاری که می خواهد پشت فرمان اتومبیلی بنشیند که قرار است به سرعت ۱۰۰۰ مایل بر ساعت (۱۶۰۹ کیلومتر بر ساعت) برسد. این اتومبیل که بلادهاوند نام دارد، از یک موتور جت یوروفایتر تایفون بهره می برد و به زودی به رکورد سرعت روی زمین حمله خواهد کرد. من خاطرات روزانه خود را از تجربه همکاری با تیم اجرایی این پروژه و تلاش های آنها برای جلب توجه عامه مردم به علم و فناوری، در وبسایت بی بی سی منتشر می کنم. این دومی کار بزرگی است که به تلاش هایش می ارزد. اگر ما می خواهیم در آینده نزدیک در دنیایی با فناوری بالا و کربن پایین زندگی کنیم، باید کسی آن را برای ما بسازد و برای رسیدن به این نقطه، این فکر الان باید به آن یک نفر الهام شود. هر ماه ما در یک جلسه گروهی دور هم جمع می شویم تا در مورد این صحبت کنیم که بخش های مختلف پروژه چگونه پیش می روند: حامیان مالی، مهندسی، روابط عمومی، آموزش و غیره. یکی از کمک های من در این جلسات این بوده که بیابان های مناسب را برای راندن نهایی بلادهاوند پیدا کنم و به تیم معرفی کنم. با توجه به آزمایش های اخیر، ما فهمیدیم که سطح مناسب برای این کار در افریقای جنوبی زیاد یافت می شود، ولی در ایالات متحده شانس زیادی وجود ندارد. من همچنین شروع کرده ام که به جزئیات دقیق تری بپردازم، مانند این که کجا باید کامیون ها را پارک کنیم، گروه باید در کجا زندگی کند، و مواردی از این دست. ما اکنون هر روز به هدف خود نزدیک تر می شویم، و هیجان زده نشدن هر روز سخت تر می شود. در بیشتر بخش ها کار مهندسی به خوبی پیش می رود، که با کمک های چشمگیر حامیان ما ممکن شده که تعداد آنها تاکنون به ۱۴۰ رسیده است. اتومبیل ما در طرح فعلی خود از چرخ های نامتقارن استفاده می کند. اما اکنون در حال بازبینی طراحی چرخ ها هستیم، و قصد تغییر طراحی آنها را به یک طرح متقارن داریم. به احتمال زیاد چرخ متقارن پیشنهادی محکم تر، سبک تر و ارزان تر از طرح فعلی خواهد بود، بخصوص وقتی که شتاب g بر لبه های چرخ اعمال شود، عملکرد بسیار خوبی خواهد داشت. در ماه جاری، ما همچنین به توافق رسیدیم که تا حدی بار روی چرخ ها را پایین تر بیاوریم؛ به طور خلاصه: هیچ گاه نباید از بار استاتیک روی هر چرخ کمتر شود و هیچ گاه هم نباید از نسبت ۲:۱ توزیع بار بین چرخ های جلو و عقب بیشتر شود. این نتیجه ۱۸ ماه مدل سازی ریاضی و تحقیق بود و در نتیجه، گام بسیار مهمی برای ما محسوب می شود. این بارگذاری ها بر پایداری خودرو تاثیر می گذارد و در نتیجه، من اکنون از این که چگونه این اتومبیل هدایت می شود، تصوری دارم و می توانم با جزئیات بیشتری به این فکر کنم که چگونه باید با آن رانندگی کنم. مشکل اصلی ما کماکان آیرودینامیک مورد نیاز برای رسیدن به این پایین آوردن بار است. دکتر بن ایوانز از اعضای پروژه بلادهاوند و تیم همکارانش در حال تولید حجم عظیمی از اطلاعات هستند، و خیلی از احتمالات مختلف را در نظر می گیرند. ما نیاز داریم که مطمئن شویم به بهترین ترکیب ممکن از چرخ، تعلیق و بدنه دست یافته ایم. ما حتی کارهایی از قبیل جابجا کردن جای جت و راکت را هم انجام دادیم. در ابتدا عجیب به نظر می رسید ولی بعد مشخص شد که چه دستاوردهایی دارد. سوال فعلی این است: آیا اگر راکت تا این حد به زمین نزدیک باشد، می تواند سطح زمین را هم بشکافد یا نه؟ ما هنوز در حال تحقیق روی این یکی هستیم: من نمی خواهم در مسیر برگشتم در داخل یک کانال حرکت کنم. در مورد رانندگی اتومبیل ها، من شانس این را داشتم که به تازگی در جام الیز تروپی رانندگی کنم. البته معنی اش این نیست که در دراز مدت دوست دارم راننده اتومبیل های مسابقه شوم؛ آنها به اندازه کافی برای من سریع نیستند! ولی این کار باعث می شود که شهرت و محبوبیت بیابم و از این طریق هم بتوانم کمی حمایت مالی بیشتر برای پروژه جلب کنم و هم این که مهارت های خود را در رانندگی اتومبیل افزایش دهم. خلبان یک جنگنده بودن، زمینه مناسبی را برای آمادگی برای شکستن رکورد روی زمین به من می دهد، ولی این که یک خلبان هواپیمای جنگنده و راننده اتومبیل های مسابقه هم باشم، خیلی بهتر است. مانند همیشه کمبود پول حس می شود. به علاوه، اگر شما می خواهید که یک پروژه با فناوری بالا را درست در زمان رکود اقتصادی انجام دهید، مشکل بیشتر می شود. ما به رغم رکود اقتصادی هنوز جلو می رویم و چند گزینه مناسب برای حمایت مالی نیز در برابر ما قرار دارد، پس اوضاع خیلی بد نیست. عکس العمل های عمومی به بلادهاوند همچنان خیره کننده است. ما به تازگی اتومبیل نمایشی خود را جهت رونمایی به فستیوال سرعت گودوود برده ایم. دیدن انبوه افرادی که به غرفه ما می آمدند و از مشاهده آن بهت زده می شدند خیلی جالب بود. در نتیجه، ما اکنون ۲۳۰ عضو جدید داریم که در کلوب هواداران ما ثبت نام کرده اند و نمی توانند در برابر فرصت دیدن نمونه اصلی در حین ساخته شدن و آزمایش در انگلستان مقاومت کنند. سوالی که بیشتر از همه پرسیده می شود، این است که کی نمونه اصلی را می سازید؟ ما به زودی جواب این سوال را هم خواهیم یافت، چرا که هم اکنون ۴ شهر برای میزبانی از ما اعلام آمادگی کرده اند و پیشنهادهای دیگری نیز از شهرهای دیگر در راه است، به زودی خواهیم دانست. این لحظات خیلی هیجان انگیزند. اولین آزمایش راکت در ابعاد واقعی در هفته گذشته انجام شد. هنگامی که آنها راکت هیبریدی را آزمایش کنند، من هم به صحرای موجاوه خواهم رفت تا آن را ببینم. در حال حاضر رکورد سرعت روی زمین به Trhrust SSC تعلق دارد که در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۷ / اواخر مهر ۱۳۷۶ توانست به سرعت ۱۲۲۸ کیلومتر در ساعت دست یابد. در عرض دو سال آینده ما این صفحه از کتاب رکوردها را تغییر خواهیم داد و این بلادهاوند خواهد بود که رکورد را در اختیار خواهد گرفت.